Machu Picchu to jedno z bardziej tajemniczych miejsc na Ziemi. Miasto Inków pełne jest zagadek, a największą stanowi jego rzeczywiste przeznaczenie. Mimo wielu badań, nikt nie ma pewności, do czego tak naprawdę służyło.
Machu Picchu to najsłynniejsze i najlepiej zachowane miasto Inków. Mimo wielu prowadzonych tam badań archeologicznych, naukowcy do dziś nie potrafią jednoznacznie określić, jaką pełniło funkcję ani dlaczego zostało opuszczone. Mimo braku wyjaśnień, Machu Picchu jest zachwycające, a każdego roku ok. 900 tys. turystów z całego świata przybywa do Peru tylko po to, by je zwiedzić.
Machu Picchu, czyli w języku keczua „Stary Szczyt” leży w Andach Peruwiańskich, 112 km od miasta Cuzco, na wysokości 2090-2400 m n.p.m. Choć powstało w 1450 r., to dopiero w 1911 r. odkryła je naukowa ekspedycja prof. Hirama Binghama. Przez lata budowle Inków pozostawały niewidoczne dla ludzi, dzięki swojemu specyficznemu położeniu wśród gór i dżungli. Mierzące jedynie 5km2 miasto otoczone jest przez rzekę Urubamba oraz szczyt Huayna Picchu. Z dostępnych źródeł historycznych wynika, że służyło Inkom jedynie przez 100 lat, po czym zostało na zawsze opuszczone.
Machu Picchu podzielone jest na 2 części. Pierwszą z nich są tereny rolnicze rozciągające się stokach góry. Znajdują się tam pozostałości po tarasach uprawnych oraz skrzętnie wykonane systemy melioracyjne. Druga część jest obszarem typowo miejskim, w którym mieszczą się domy mieszkalne, świątynie i pałace. Wszystkie one powstały z jasnego granitu, a ich projekty stworzono w taki sposób, by zostały idealnie dopasowane do trudnej rzeźby terenu. Jedną z cech charakterystycznych Machu Picchu są imponujące schody, które liczą sobie 1200 stopni. Umożliwiały wręcz perfekcyjną komunikację wewnątrz miasta.
Choć od 1983 r. Machu Picchu znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO, a od 2007 r. jest jednym z siedmiu nowych cudów świata, to wciąż nie odkryto, jaka była jego funkcja. Wśród najpopularniejszych teorii pojawiają się te mówiące, że było to sanktuarium Dziewic Słońca lub obserwatorium astronomiczne. Argument za drugą z tych opcji stanowi fakt, że jednym z najważniejszych punktów miasta Inków jest wielki zegar słoneczny i Świątynia Słońca, wskazujące na zainteresowanie tamtejszej ludności astronomią.